Kolejnym obszarem wymagającym pilnej nowelizacji, stanowiącym poważną barierę w funkcjonowaniu operatorów pocztowych, a zarazem instytucji publicznych i konsumentów usług pocztowych, są procedury regulujące zasady i tryb doręczania przesyłek nadawanych na warunkach specjalnych. Należy wśród nich wymienić:

• Ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 1960, nr 30, poz. 168, z późn.zm.), Rozdział 8. Doręczenia (art. 39 – 49).
• Ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2002, nr 153, poz. 1270,      z późn.zm.), Rozdział 4. Doręczenia (art. 65 – 81).
• Ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 1997, nr 137, poz. 926, z późn.zm.), Rozdział 5. Doręczenia (art. 144 – 154c) .
• Ustawę z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. 1964, nr 43, poz. 296, z późn.zm.), Rozdział 2. Doręczenia (art. 131 – 147) oraz Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 października 2010r. w sprawie szczegółowego trybu i sposobu doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym (Dz.U. 2010, nr 190, poz. 1277, z póź.zm.).
• Ustawę z dnia 06 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (Dz.U. 1997, nr 89, poz. 555, z późn.zm., dalej jako: Kpk), Rozdział 15. Doręczenia (art. 128 – 142) oraz  Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r.  w sprawie szczegółowych zasad i trybu doręczania pism sądowych w postępowaniu karnym (Dz.U. 2003, nr 108, poz. 1022).

Wymienione akty prawne normują zasady i tryb doręczania pism urzędowych, które mają w przypadku przesyłek tego rodzaju pierwszeństwo zastosowania w stosunku do Prawa pocztowego. Regulacje te wymagają gruntownej przebudowy, synchronizacji oraz wprowadzenia elementów uwzględniających rozwój nowych technologii i rozwiązań teleinformatycznych. Przepisy te wprowadzają różne zasady i tryby procesowania przesyłek urzędowych, ich opisywania, druków Zawiadomień/Zawiadomień powtórnych, różny katalog osób uprawnionych do odbioru przesyłek oraz miejsc, w których mogą być doręczane przesyłki i formularze awizo. Wskazują na różne, w tym wzajemnie się wykluczające w przypadku aktów wyższego i niższego rzędu tak jak w procedurze cywilnej, modele awizacji, różne formularze Zwrotnych Potwierdzeń Odbioru, odmienne zasady nadawania przesyłek w poszczególnych postępowaniach, w których – w zależności od tego w sieci jakiego podmiotu świadczącego usługi pocztowe zostaną nadane, preferujące zresztą, poza procedurą karną, operatora wyznaczonego – uznaje się pismo za nadane z zachowaniem urzędowego terminu. Niejednokrotnie – tak jak w przypadku procedury administracyjnej i podatkowej – nie określają w ogóle wzorów formularzy druków, np. Zwrotnego potwierdzenia Odbioru i Zawiadomień/Zawiadomień powtórnych, pozostawiając swobodę interpretacji zarówno urzędom, jak i operatorom pocztowym. Tak sformułowane prawo w sposób zdecydowany utrudnia funkcjonowanie urzędów publicznych, operatorów pocztowych, środowisk prawniczych i konsumentów, czyniąc je, tak jak w przypadku awizacji przesyłek w postępowaniach cywilnych, niemożliwym. Takim więc, gdy niezależnie od zastosowanego przez np. operatora pocztowego rozwiązania, może zostać ono zakwestionowane, gdyż chociażby Kodeks postępowania cywilnego wymaga, aby przesyłka, której nie uda się doręczyć do rąk adresata bądź osoby uprawnionej do jej odbioru podlegała dwukrotnej awizacji liczącej łącznie 14 dni od dnia pozostawienia pierwszego Zawiadomienia. Natomiast już rozporządzenie wykonawcze do Kodeksu postępowania cywilnego wskazuje na to, iż dokładnie w takiej samej sytuacji okres dwóch awizacji powinien trwać łącznie 16 dni od dnia pozostawienia pierwszego Zawiadomienia.

Patrz powyżej.

Kompleksowa nowelizacja trybów i zasad doręczania przesyłek na warunkach specjalnych. Synchronizacja i uspójnienie tych przepisów. Ujednolicenie druków Zwrotnych Potwierdzeń Odbioru i Zawiadomień/Zawiadomień powtórnych dla wszystkich rodzajów postępowań, trybów i terminów awizacji, zasad opisu przesyłek i formularzy Zwrotnych Potwierdzeń Odbioru oraz Zawiadomień/Zawiadomień powtórnych, a także katalogu osób uprawnionych do ich odbioru oraz miejsc, w których mogą być doręczane przesyłki i pozostawione formularze awizo. Wprowadzenie regulacji umożliwiających wdrożenie nowych technologii i rozwiązań informatycznych, takich jak Elektroniczne Potwierdzenie Odbioru, e-awizacja, sms-awizacja, dla wszystkich rodzajów postępowań. Ujednolicenie – tak jak w procedurze karnej – kwestii nadawania przesyłek z zachowaniem wymaganego terminu (art. 124 Kpk: Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej, w polskim urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu, a przez członka załogi polskiego statku morskiego – kapitanowi statku).